Cooley, ‘Onların insafına kalmış’, duvar tartışmasını yansıtıyor – Mississippi’nin En İyi Topluluk Gazetesi

MAIA BRONFMAN TARAFINDAN

Cooley & Co.’nun ön odasında, Franklin Caddesi’nin doğu ucuna yakın bir yerde, Taylor Cooley kucağında en küçüğüyle beraber katlanır bir sandalyede oturuyordu. Tavana yakın bir pencereden gelen ışık, kocasıyla beraber yerleştirdiği beyaz kirişleri ve gri tonlu döşemeyi aydınlatıyordu.

Sırtını döndüğü duvarın öteki tarafına bir duvar resmi yapmak istiyor fakat kent planlama komitesi teklifini masaya yatırdı.

Duvara dayalı masa ve katlanır sandalyeler haricinde boşluk boştu. Bir etkinlik mekanı olduğundan, sahne ve dekorasyonların mekanda sorunsuz bir halde dönmesi gerekiyor.

O ve kocası binayı 2021 yılının Mart ayında satın aldı. O sırada bina United Mississippi Bank’a aitti ve bir kilise yardım kuruluşu için depo olarak kullanılıyordu.

Bina 1800’lerde iki kattan oluşan olarak inşa edilmiş, sadece 1907’de çıkan bir yangın o denli fazlaca hasara yol açmış ki, sadece birinci katı restore edebilmişler.

Cooley, “Temelde tüm binayı tekrardan yapmak zorunda kaldık” dedi. Yerde ve tavanda delikler vardı. Düzensiz kiriş destekleri sebebiyle çatı da çöküyordu. Kablo tesisatı kurallara uygun değildi, potansiyel olarak bir yangın tehlikesi vardı, bu yüzden tüm elektrik işlerini tekrardan yapmak zorunda kaldılar.

Bazı pencerelerdeki tahtaları kaldırdıklarında su hasarı buldular. Gizli saklı maliyetler çoktu.

Binanın yan tarafında, bir girişe bindik. Cooley, kent bürokrasisiyle ilgili ilk deneyimleri hakkında “Herhangi bir kapı kontrplaktan daha iyi olsa da, bir kapıya takmak için izin almamız gerekiyordu” dedi.

Cooley ve kocası dış cepheyi boyarken, kent planlama yetkilileriyle daha çok tecrübe hakkında “her döşeme parçası için açık ve koyu griler ilave ederek bir diyagram çizdiler” dedi.

Cooley, yoğun yenileme süreci hakkında “Tüm zorluklara değdi” dedi. Binaya haiz olmak da onun için önemliydi, mülk mevzusunda ona daha yaratıcı özgürlük vereceğini düşündü.

Cooley, “Binayı satın alır almaz bir duvar resmi düşünmeye başladım” dedi. Evlatlarının yatak odalarının üçünde duvar resimleri yapmış olan eski bir iş arkadaşı ve arkadaşı olan Kate Lee Laird’i görevlendirecekti.

Cooley, ilk başta kamusal sanat hakkında düşünmek için esin aldığında Salt Lake City’de bir aile ayında, çocuklarıyla balayındaydı, dedi.

“Biz oradayken, oradaki duvar resimlerini görmek ve gökkuşağı merdivenlerinde fotoğraf çekmek için kent merkezine hususi bir seyahat yaptık” dedi.

Cooley, Austin ve Nashville’de de ziyaret etmiş olduğu duvar resimlerini, bunların ziyaretçileri iyi mi cezbettiğini ve şehri iyi mi güzelleştirdiğini hatırlıyor.

Cooley, “Natchez’de bu tarz bir olay yok,” dedi.

Cooley geçen yıl bir yönlendirme komitesine katıldı bu sebeple herhangi bir duvar resmi önerisinin önündeki engellerden biri resmi yönergelerin olmamasıydı.

Eski kent plancısı Riccardo Giani ve Miss-Lou Şampiyonu spot ışıklarından Ronnie Calhoun ile beraber çalışan Cooley, grubun bir taslak önerdiğini söylemiş oldu.

“Bunun için hakikaten fazlaca çalışıyorduk ve sonrasında yalnız durdu, fışkırdı. Cooley, kimsenin daha çok zorlamasını sağlayamadık” dedi. Yayla, Natchez’in kent plancısı olmadığı, Giani’nin değişik bir iş için taşınmasından sonrasında ve şu anki kent plancısı olan Frankie Legaux’un işe alınmasından ilkin gerçekleşti.

Ortalama bir ay ilkin Kate Lee, önerilmiş olduğu duvar resimlerini 15 Haziran’daki kamuya açık oturumda gözden geçirilmek suretiyle planlama komitesine sundu. Biri gün batımı renkli el yazısıyla “Natchez seni fazlaca seviyorum” dedi. Cooley, bunun yanında mavi dikey şeritlerin fotoğraf çekmek için tasarlandığını söylemiş oldu.

Öteki duvar resmi önerisinde, bir polaroid kamera, Natchez’den sahneleri gösteren fotoğraflar basıyor. Balon festivali, bir gaşgası ve dere üstündeki köprünün tamamı resmedilmiştir.

Cooley, toplumsal medya trafiğini ve görünürlüğünü çoğaltmak için köşeye bir #VisitNatchez etiketi bile ekleyebileceğini söylemiş oldu.

15 Haziran’daki kamuya açık duruşmada, önerisi Natchez kent planlama komitesi tarafınca masaya yatırıldı.

Cooley, başvurularının gelecekte onaylanabileceği, masaya yatırılabileceği yada reddedilebileceği olasılıkları hakkında “Temelde onların insafına kalmış durumdayız” dedi.

Cooley, “Yönergelerimiz yok bu sebeple yönergeleri onaylamayacaklar” dedi. Tasarım başvurusunun dikkate alınması bile için kılavuzlara gereksinim vardır.

“Tasarımımızı tekrardan uygulamak yada değiştirebilmek için ilerlemeye devam edeceğiz. Onların yönergelerine uyması için ne yapmamız gerekiyorsa ya da ne olmasına izin verecekler, ”dedi Cooley gelecek planları hakkında.

“Kamusal sanatları buraya getirmenin hakikaten mühim bulunduğunu düşünüyorum. Yaya trafiğini artıracaktır. Normalde şehrin bu ucuna gelmeyecek insanları buraya getirirdi” diye ekledi.

İnsanlar, caddenin karşısındaki Natchez Olive Market’e yada aynı blokta Steampunk Coffee Roasters ve My Shoe Kloset’e daha sık gelebilirler.

Cooley, “Kamuya açık duruşma için duyuruyu gönderdikten sonrasında … C’est Jolie’nin sahibi olan komşularımdan birinden bir telefon aldım” dedi. “Ona fotoğrafları gönderdim ve onlara onun desteğine haiz olduğumuzu söyleyebileceğimizi söylemiş oldu ve bu mükemmel bir şeydi.”

Natchez’in yerlilerinden Ashley Ellis, Cooley katlanır sandalyede otururken Cooley & Co.’ya girdi. Ellis, ebeveynlerinin 20’sini ağırlayacağı yeri düşünüyordu.^inci evlilik yıldönümü kutlaması.

Ellis ihtimaller içinde bir duvar resmi hakkında “Bence mükemmel bir düşünce olurdu, Natchez topluluğuna mükemmel bir yanıt olurdu” dedi.