Kamuoyuna erişince, tarayıcılar film yerine gif de olabilir. Ne vakit David Cronenberg‘in ürkütücü bilimkurgu gerilim filmi, filmin başlarında fena bir tarayıcının (temelde psişik güçleri olan bir şahıs) Daryl Revok (Michael Demir Tarafı) bir bilim adamının kafasını grafiksel olarak, dağınık bir halde patlatmak için aklını kullanır. Görmemiş olanların bile anlayacağı ikonik bir an. tarayıcılar ister web memlerinden ister dizinin o bir bölümünden tanıyabilir. Big bang teorisi Sheldon ve Leonard’ın bir sempozyumda kavga ettikleri yer. Sadece o sahne kadar etkisi altına alan bir halde kanlı – jelatin, arta kalan burgerler ve bir pompalı tüfek gerektiren hususi efektler – meraklı seyircilere neyin yanlış olduğu mevzusunda yanlış bir düşünce verebilir. tarayıcılar hepsi hakında.
Kafa patlaması ve Cronenberg’in bir vücut korku ustası olarak ün kazanması, seyirciyi mide bulandırıcı bir kan ve bağırsak tufanı beklemeye hazırlayabilir. Fakat kafa patlaması ve kelimenin tam anlamıyla göz kamaştırıcı bir zirve noktası haricinde, tarayıcılar benzer biçimde, Cronenberg’in önceki filmlerinden bazılarına gore fazlaca daha azca içgüdüseldir. kuduz yada Kuluçka. Emek verme süresinin bir çok için, bu bilimkurgu korku filmi bilimkurguda korkudan daha ağırdır (hemen hemen teyp sürücüleri kullandıkları analog, 80’lerin başındaki bilimkurgu türü olsa da). Revok’un tarayıcı suikastçıları ekibi bile ürkütücü psişik güçler yerine basit eski silahları kullanma olasılıkları daha yüksektir. Fakat kanlı köpekleri hayal kırıklığına uğratabilirken, tarayıcılar en meşhur sahnesinden fazlaca daha fazlası: kurumsal egemenlik hakkında ince yorumlar sunan politik gerilime gerilmiş, ürkütücü bir yaklaşım.
Soğuk Cenk endişeleri sebebiyle esasen önde gelen bir tür olan siyasal gerilim, Watergate skandalının hükümete olan itimatı tüm zamanların en düşük seviyesine getirmesinden sonrasında güneşte bir an yaşadı. Filmler benzer biçimde Konuşma, Paralaks Görünümüve Condor’un Üç Günü direkt Watergate ile ilgilenmeyebilir – aslına bakarsak, Konuşma hükümetle hakkaten asla ilgilenmiyor – fakat hepsinde benzer bir nemli, çarpıntı paranoyası var. Pandora’nın kutusunun açıldığı şu anda pek fazlaca kişinin hissettiğinden değişik olmayan bir his vardı: paranoya mantıklı hale gelmişti ve her insanın hükümetle ilgili en mantıksız korkuları artık o denli mantıksız görünmüyordu. Ne de olsa, cumhurbaşkanı, kazanması neredeyse güvence altına alınan bir seçim esnasında zorla girme emri vermeye istekli olsaydı, başka ne yapardı?
1980’de Ronald Reagan, “ABD’da sabah” olduğu vaadi ile başkan seçildi ve hakim bir ulusal iyimserlik havası, bir gerilim filmindeki kötülerin Amerikalılardan fazlaca Sovyetler olması anlamına geliyordu. Reagan’ın “mesele hükümettir” yaklaşımı, Reagan’ın nihai İran-Kontra skandalı hükümetin görevi kötüye kullanmanın daha da fena bir örneği bulunduğunu kanıtlasa da, bazı Watergate paranoyasını yatıştırmaya destek olabilirdi. (Reagan, Nixon’ın aksine, bir güz adamı hazırladı ve ABD’nın düşmanlarına parasız tabanca satarak kurtuldu.) Kanadalı olan Cronenberg, en azından bir halde tüm bunlardan kopmuştu, fakat tarayıcılar gene de bu Watergate sonrası, Reagan periyodu hakkında yorum yapıyor benzer biçimde görünüyor.
tarayıcılar, özünde siyasetten uzak bir siyasal gerilim filmi. Bazı bilimkurgu bükülmeleriyle beraber, politik gerilim filmlerinin tüm tanıdık kinayeleri orada. Hem tarayıcıları bir tüm olarak hem de bilhassa Revok’un terörist grubuyla ilgili gizli saklı komplolar var. Tarayıcıların kendileri, telepati ve telekinezi yapabilen bir MK ULTRA ateş rüyası gibidir. Keçilere Bakan Adamlar üzerlerinde hiçbir şey yok. Tarayıcıların zihin okuma kabiliyetleri, politik gerilim filmlerinin gözetleme için kullandığı türden bir paranoyayı çağrıştırıyor. Meşhur patlayan kafa anı bile, filmin açılışı benzer biçimde klasik bir suikast sahnesinde bilhassa ürkütücü bir dönüş. Paralaks Görünümü.
Tamamlanmamış olan tek şey hükümet. Bu hikayenin nerede geçeceği belli değil (her ne kadar Toronto’da çekilmiş olsa da), sadece Amerikan ya da Kanadalı her türden hükümet güçleri belirgin bir halde yok. Bu acayip fenomeni araştırmak için gönderilen “siyahlı adamlar”, güçlerini kullanmakla ilgilenen hiçbir devlet dairesi yok. Konuşmaların ortasında kafalar patlarken ve toplantılar av tüfeği kullanan teröristler tarafınca pusuya düşürülürken polis bile orada görünmüyor. Revok’un bir tarayıcı ordusu vesilesiyle dünyayı ele geçirme planı var, bu da yönetimi devralacak hükümetlerin varlığını ima ediyor, sadece bunun haricinde bu filmimizde sıfır varlıkları var.
Bunun yerine firmalar var. Şüpheli bir halde Nazi benzeri güvenlik görevlilerine haiz hususi bir askeri şirket olan ConSec var; tarayıcıları kendi amaçları için kullanmaya çalışıyorlar ve Dr. Paul Ruth’u kullanıyorlar (Patrick McGoohan) bunu sağlamak için. Ek olarak, tarayıcılar oluşturan hamilelik yatıştırıcı efemerol’ü dağıtmak için Revok tarafınca kullanılan bir ilaç şirketi olan Biocarbon Amalgamate var. Görünüşe gore, Dr. Ruth kurucu Biocarbon ve aslına bakarsak ilk etapta efemerolün (ve tarayıcıların) yaratıcısıydı. (Hem de hem Revok’un hem de hikayenin kahramanı Cameron Vale’nin babasıdır (Stephen Eksikliği), fakat şimdilik mevzunun haricinde.) ConSec’in sınırsız kaynakları var benzer biçimde görünüyor ve Biocarbon’a fazlaca fazla odaklanmamakla beraber, görünüşe gore bir dünya hakimiyeti planını başlatmak için yeterince kuvvetli. Bu firmalar ve onların arkasındaki insanoğlu, kendi çıkarlarını düşünen, her şeye gücü yeten ve uzaktan saydam değiller. Başka bir deyişle, politik gerilim filmlerindeki kötü karakterler gibiler.
tarayıcılar‘ kurumsal kötüye kullanma görüşü, bilim kurgu unsurlarının yanı sıra siberpunk’u çağrıştırıyor sadece film bir yıl ilkin çıktı. Bıçak Sırtı türün iyi mi göründüğünü tanımladı. Neon ışıkları ve hologramlar yerine, tarayıcılar sıkıca burada ve şimdi (ya da 1981’in orada ve sonrasında); agresif bir halde basit olmayan ofis dekoru ve rahatsız edici floresan aydınlatma ile doludur. Komplo ve güç hakkında bu hikayenin fazlaca uzak bir bilim kurgu geleceğinde yer almadığı gerçeğini pekiştiriyor. Uygar, paranoya ve kurumsal güçle uğraşıyor ve kim bilir öyleki bulunduğunu öne sürüyor. insanoğluhükümet değil, mesele bu.
Yoruma kapalı.