Ruhsal sıhhat: Pittsburgh’un UPMC Mercy’si hasta bakımında bir dönüm noktasını kutluyor

Metal haç hastane başkanının kapısının üstüne yapıştırılmıştır ve bu yalnız bir dekorasyon değildir.

Haç, hastaların dini refahını sembolize eder. UPMC Mercy’deki tıp doktorları ve hemşireleri tarafınca bakılmalarına ek olarak, reçeteli bir hapla yada lüzumlu bir ameliyatla ölçülmeyen bir bakım düzeyi alırlar.

Daha oldukca ruhsal bir şifadır.

UPMC Mercy Hastanesi Başkanı John Innocenti, ofisindeki koltuğundan ona bakarken, “Kapımın üstündeki haç bir sebepten dolayı orada,” dedi. “Sabah namazı ve tefekkürümüz var. Odak noktamız, devamlı UPMC Mercy’nin misyonu olan istisnai hasta bakımıdır.”

Bu inanç temelli misyon 175 senedir devam ediyor.

Pittsburgh Uptown sıhhat tesisi, 1831’de İrlanda’da Catherine McAuley tarafınca kurulan dini bir cemaat olan Sisters of Mercy’nin duaları ve inançları üstüne kurulmuştur. Rahibeler, başkaları için endişelerini 1843’te Pittsburgh’a getirdiler.

Anne Frances Warde, altı kız kardeşi ABD’ye götürdü Hastaneye bakılırsa, “Yedi Kızkardeş” ABD’de Merhametli Rahibelerin ilk cemaatini kurdu. Mercy Hastanesi 1 Ocak 1847’de açıldı.

Herkesi ağırlayan bir sıhhat tesisi olarak kurulmuştur. Mercy, 1848’de bölgenin ilk eğitim hastanesini yerleşik hekimlerle eğitimde kurdu.

Hastane 1882’de kuruldu. Bir kurul kuruldu ve Thomas M. Carnegie kurul başkanı seçildi.

Yere uzanma alışkanlıklarıyla giyinen bu mukaddes hanımefendiler, katları dolaştılar ve hasta bakımının başka bir katmanının misyonuyla hastaların odalarına girdiler – bu sayı ölçülemez. Sadece hastanenin ömrü süresince devam eden bir durum.

UPMC Mercy, 2008 senesinde Mercy hastanesini devralan UPMC sistemindeki tek Katolik hastanesidir.

Elli senedir sıhhat hizmetlerinde çalışan Innocenti, kalan rahibeler düzgüsel giysilerle giyinirken uzun beyaz alışkanlıkları görmeyeceksiniz, sadece aynı şefkatli bakıcıları görmüş olacaksınız, dedi. Vakfı oluşturan kız kardeşlerin özverileri yardımıyla dini hastanenin bu kadar uzun süre ayakta kaldığını söylemiş oldu.

Schallenberger, giyim değişikliğinin 1960’ların Vatikan Konseyi’nin Katolik Kilisesi’nin mevcut uygulamaları ve zaman içinde olan ilgisini değerlendirme ihtiyacını ele almasından kaynaklandığını söylemiş oldu.

Schallenberger, “Eski alışkanlık 20. yüzyıl standartlarına bakılırsa rahat değildi” dedi. “1830’larda İrlanda tarzındaydı. İsa, belirli bir giysisi olmayan bir şahıs olarak insanoğlu arasındaydı… bu yüzden değişiklik seçeneğimiz vardı. Bazılarımız öbürlerinden daha uzun sürdü ve bazılarımız değiştirilmiş gelenekle devam ediyor.”

Bir zamanlar 40 kız kardeş vardı. Şu anda üç tane var: Rahibe Carolyn Schallenberger, Rahibe Placidus McDonald ve Rahibe Sandra Pelusi.

Innocenti, “Bir tek özeni hissedebilirsiniz,” dedi. “Hastalarla ilgileniyorlar. Mensubu önemsiyorlar. Ziyaretçileri önemsiyorlar.”

günlük arama

Her sabah 100’den fazla şahıs, Innocenti’nin “toplanma” olarak adlandırdığı 15 dakikalık bir video görüşmesine katılıyor. Her insana günlük aktivitelerin ne olması gerektiğine dair bir anlayış vermek için her departmandan geçerler.

Doluluk 300’e yakın olmasına karşın hastane, 400 yatak için lisanslıdır.

Innocenti, hastanenin gelişmeye devam etmesinin bir sebebinin Downtown Pittsburgh’a yakınlığı bulunduğunu söylemiş oldu. UPMC Mercy, bölgenin tek Düzey 1 travma merkezi ve tek çatı altında bir yanık merkezidir. Batı Pennsylvania’daki en yoğun acil servislerden biridir ve kapsamlı bir inme merkezine haizdir.

Sonbaharda Oakland’daki St. Paul Katedrali’nde orada bir hasta olan Piskopos David Zubik tarafınca kutlanan bir Ayin olacak.

Zubik, e-posta yöntemiyle, Pittsburgh Katolik Piskoposluğunun neredeyse tüm varlığı süresince, Mercy Hastanesi’nin oldukca yakın bir kuzen bulunduğunu ve kilisenin misyonunu hem bilhassa ekonomik olarak zorlananlara ulaşmada hem de kuvvetli Katolik etik ilkelerini korumada yansıttığını söylemiş oldu. tıp alanı.

Zubik, “Bu sağlam temel, kendini adamış Acıma Rahibeleri tarafınca atıldı,” dedi. “2007’de UPMC’nin hastane sahipliğinin geçişini etkileyen ve Katolik kimliğini korumuş olan bir ekibin parçası olmak benim için bir ayrıcalıktı. Benim gözümde ve kalbimde Acıma numero uno’dur.”

Hastane, Pazartesi günü Anma Günü benzer biçimde dinlence günlerinde personel için aşçılıklara ev sahipliği yapıyor. Çarşamba günleri kurabiye günüdür. Çalışanların mesleklerine oldukca vakit ayırdıklarını ve işleri iyi mi daha iyi hale getirebilecekleri mevzusunda fikirlerini almak istediğini söylemiş oldu.

yaşam boyu bağlılık

Innocenti, neler olup bittiğini görmek için hastanede dolaşıyor. Bu gezilerde, sık sık en uzun süre hizmet veren çalışanlardan önde gelen Jacob’s Creek’in yerlisi Rahibe Carolyn Schallenberger’i görür. Senenin zamanı için dekore edilmiş elektrikli scooter’ında fark edilmesi kolaydır.

Kariyerine 1959’da Sisters of Mercy’ye katıldıktan ve hemşirelik derecesini aldıktan sonrasında başladı. 60 yılı aşkın bir çalışan olarak, her gün insanlardan UPMC Mercy’nin öteki hastaneler benzer biçimde olmadığını duyduğunu söylemiş oldu.

Kırık bir sırt onu tutkusundan alıkoyamaz, bu yüzden bir scooter’a biniyor (işle ilgili olmayan bir düşüşten dolayı kompresyon kırığı geçirdi). Yeni destek mensubu işe alımlarında destek verir.

Schallenberger, “Anahtar kelime konukseverlik,” dedi. “Her insanın burada hoş karşılandığını hissetmesini isterim. Bu hastane değişik ve bunun sebebi Rab’bin her gün bizimle beraber koridorlarda dolaşması olmalı.”

Yeni bir işe alım destek koordinatörü olarak yarı zamanlı çalışıyor. Hastanede olmak onu genç tutuyor, dedi. Schallenberger’in scooter’ının önünde şekerle dolu bir sepet var.

“Bu, ruhu hafifçe tutmak ve insanların yüzlerini gülümsetmeye çalışmakla ilgili” dedi. “Çoğumuz buradaki misyonun bir parçasıyız. Negatif üstünde durmuyorum. Ben pozitif bir insanım. O kapıdan giren herkesi selamlıyorum.”

Kariyerine başladığında, iyileşme odaları yoktu. Hastalar ameliyattan sonrasında direkt odalarına geldi.

“Kurtarma odaları eklediklerinde bu büyük bir değişim oldu” dedi. “Oldukça fazla teknolojik gelişme oldu. Benim günümde hemşireler elle çizilirdi.”

Seneler süresince

O günlerde, Sisters of Mercy, I. Dünya Savaşı, İspanyol gribi salgını, Büyük Bunalım ve II. Dünya Savaşı süresince hastalara hizmet etti. Artık bu listeye bir pandemi de ekleyebilirler.

1931’de, hastanede bir günün maliyeti 4 dolardan azken, Mercy Hastanesi 600.000 dolardan fazla sıhhat hizmeti bağışladı. Hastaneye bakılırsa 1960’larda tekrardan inşa etmeye ve mevcut yerinde kalmaya karar verdi.

Sonraki kırk yılda hastane genişledi, tesislerin yerini aldı ve hususi programlar ve ileri teknoloji geliştirdi.

2006 senesinde Mercy Hastanesi, UPMC ile birleşti ve 1 Ocak 2008’de UPMC Mercy oldu.

Hastane bakımını geliştirmeye devam etti.

UPMC Mercy Pavilion şu anda inşa ediliyor.

Fizik tedavi ve rehabilitasyona gereksinim duyan yada görme bozukluğu yada göz hastalıkları olan kişilere bakım sunacak.

Son olarak teknolojiye haiz olacak ve hepimiz için erişilebilir olacak. Sekiz göz hastalığı ameliyathanesi, 81 muayene odası, 10 rehabilitasyon muayene odası, 87.000 metrekare araştırma alanı ve bir çatı terası bahçesi olacak. Bina 410.000 metrekare ve dokuz kattan oluşan olacak. Projenin maliyeti 500 milyon dolar.

Sınırı olan hareket kabiliyeti ve görme bozukluğu olan kişiler için tasarlanmıştır ve hastalar daha bağımsız yaşamalarına destek olacak yaşam becerilerini öğreneceklerdir.

UPMC Vizyon Enstitüsü müdürü Dr. José-Alain Sahel ve UPMC Rehabilitasyon Enstitüsü müdürü Dr. Gwendolyn Sowa’nın vizyonuyla tasarlanıyor. 2023 senesinde gösterime girmesi planlanıyor.

Innocenti, bu bakım düzeyini değiştireceğini söylemiş oldu.

Ofisinin duvarında gülen bir İsa resmi olan Schallenberger, asla değişmeyecek olan bir şeyin hastanenin inanca bağlılığı bulunduğunu söylemiş oldu.

“Yapabildiğim ve aklım olduğu sürece çalışacağım” dedi. “İnsanlara her gece emekli olduğumu söylüyorum. Tanrı bana ne vakit gitmem icap ettiğini söyleyecek. Hâlâ meydana getirecek işlerimiz var ve bu değerler ve pozitif yönde bir tesir olmakla ilgili. İnsanları rahat ettirmekle ilgili. İşimi seviyorum. Hala onun seneler ilkin yapmış olduğu inançları takip ediyoruz. Tanrı’nın işi asla bitmez.”

Hayır, değil, dedi Innocenti, kapısının üstündeki haça bakarken burada Katolik doktrini izlediklerini ekledi.