Silver Fern Farms’ın Dunedin merkez ofisinin tekrardan tasarımı bir vızıltı yaratıyor


Bir et işleme şirketinin genel merkezinin iyi mi görünebileceğini ve oldukça yavan bir görüntünün akla gelebileceğini hayal edin.

Kendilerine atanmış masaların, yansız dekorun ve standart resmi toplantı odasının arkasında çalışan, çoğu zaman fazla karakterden yoksun çalışanlar.

Sadece Silver Fern Farms’ın Dunedin’deki kısa sürede yenilenmiş genel merkezine adım atın ve evvelde düşünülmüş fikirlerin kati olarak öğütülmesi için hazırlanın.

2014 senesinde Silver Fern Farms, ofisini George St’deki Harvest Court’tan Princes St’deki ilk iki katını kaplayan heybetli eski baş postane binasına taşıdı.

Artık işlemci olarak anılmıyor – daha fazlaca bir besin şirketi – tekrardan geliştirme bir zafer oldu.

Nitekim, projenin arkasındaki tasarım şirketi, dünya markaları için deneyimsel ofisler yaratan Unispace, kazananları 14 Temmuz’da açıklanacak olan Ulusal İç Mekan Ödülleri yarışmasında 1000m2 üstü iş yeri kategorisinde finalist oldu.

Giriş fuayesindeki yeşilliklerden canlı yosun duvarlarına kadar, New Frontiers olarak adlandırılan projenin fikri, insanların firmanın “dünyaya götürmüş olduğu” Aotearoa’nın “organik iyiliğini” deneyimlemeleriydi, Silver Fern Farms organizasyonel geliştirme müdürü Julie Cooper söylemiş oldu.

“Yeni Zelanda köklerimize sadık kalmak istedik, sadece bunu dünyaya yaymak için dinamik bir halde yapmak istedik” dedi.

Dunedin's Princes St'deki eski postanenin bir kısmı, Silver Fern Farms'ın genel merkezini barındırmak için büyük bir tadilattan geçti.  Fotoğraf / Peter McIntosh
Dunedin’s Princes St’deki eski postanenin bir kısmı, Silver Fern Farms’ın genel merkezini barındırmak için büyük bir tadilattan geçti. Fotoğraf / Peter McIntosh

İnsanlar, et satırlarının kapı kolu olarak bile kullanıldığı çeşitli alanlardan geçerken, birazcık değişik işlevsellik duyguları vardı.

Ana toplantı odası olan Takitimu’nun fikri, aşırı resmi bir alan yaratmamaktı.

Modüler masalar kullanıldı ve firmanın Çinli yöneticileri ile toplantılar için büyük ekranlar vardı.

Shanghai Maling’in yüzde 50 Çinli mülkiyetine saygı duruşunda bulunularak, odalardan birinin adı yeşim yiyecek kasesine ve bununla birlikte firmanın Çin stratejisine atıfta bulunarak Yu Wan olarak adlandırıldı.

Enfes erişte kokuları ve pişirilen sığır eti ile yenilikçi bir mutfak, yiyecek paylaşım etkinlikleri için bir fırsat sağlamış oldu.

Silver Fern Farms genel müdürü Matt Ballard, firmanın çiftçilerinin arazide yaptıkları ile pazardaki tüketiciler arasındaki bağlantıyı hissetmelerinin de mühim bulunduğunu söylemiş oldu.

“Biz bir besin şirketiyiz. Alan bunu elde etti, kurumsal bir alan değil.”

Şirket, çalışanlarının değişik şekilde çalışabileceğini keşfettiği için ivme elde eden ilk Covid-19 karantinasıydı.

Projeye dahil olan Julie Cooper ve Matt Ballard sonuçtan memnun.  Fotoğraf / Peter McIntosh
Projeye dahil olan Julie Cooper ve Matt Ballard sonuçtan memnun. Fotoğraf / Peter McIntosh

Ballard, bunun iyi mi benimseneceğine baktı ve vizyon oradan büyüdü, dedi.

Son dört yılda, ayak izi genişledi, sadece şirket bunun sonsuza kadar sürmediğini fark etti.

Masa alanı, içeri ve dışarı gezi eden insanların akışkanlığına bir merhaba olarak, ortalama yüzde 70 katılımla çalışmak suretiyle kuruldu.

Durağan(durgun) masalara haiz olmak yerine, personel, hareket etmelerini ve değişik insanlarla bağlantı kurmalarını elde eden “ev bölgelerinde” çalıştı.

Masalarda, personelin günün sonunda etkileriyle beraber “alıp gidebileceği” – ayakta da durabilen – plastik kutular vardı.

Fotoğraf / Peter McIntosh
Fotoğraf / Peter McIntosh

Cooper, CEO Simon Limmer de dahil olmak suretiyle her insanın aynı temelde çalıştığını ve her şeyin çapraz işlevsel “ve birazcık daha toplumsal” olmakla ilgili bulunduğunu söylemiş oldu.

Çevrimiçi toplantılar için Ballard’ın “Süpermen kabinleri” yada BusyPod’lar olarak adlandırdığı şeyler vardı.

Bir “tık-tak” ekranı, personelin öteki ofislerdeki çalışanlarla şahsen kolayca bağlantı kurabilmesi anlamına geliyordu.

Mobil teknoloji ofisin her yerindeydi.

Ballard, esnek bir emek harcama politikasının getirildiğini söylemiş oldu.

Silver Fern Farms organizasyon geliştirme müdürü Julie Cooper ve Silver Fern Farms genel müdürü Matt Ballard.  Fotoğraf / Peter McIntosh
Silver Fern Farms organizasyon geliştirme müdürü Julie Cooper ve Silver Fern Farms genel müdürü Matt Ballard. Fotoğraf / Peter McIntosh

Ofiste olmak için belirli bigün sayısı yoktu.

Cooper, büyük sütunlarının benzerleriyle çalışmak zor olsa da, binanın mükemmel bir alan bulunduğunu söylemiş oldu.

Bu yalnız tasarımla işlevsel olmakla ilgili değildi, bununla birlikte saygılı olmak ve binanın ne olduğuna saygı duymaktı.

Tekrardan geliştirmede aranan şey varlıklı değil, çağdaş ve dinamikti.

Personel, yükseltme süreci süresince çalışmaya devam etti.

Gürültüye ve aksamaya karşın, işin sırrı, çalışanları heyecanın ve yolculuğun bir parçası olmaya ikna etmekti ve onlar bunun aşamalar halinde hayata geçtiğini görebiliyorlardı, dedi.

Çin kültürüne duyarlı ve saygılı olacak şekilde firmanın Şanghay ofisinde de benzer bir tasarım kullanılacaktı.

Ortalama 12 senedir şirkette çalışan Cooper, Harvest Court’taki eski ofis alanının geleneksel bulunduğunu ve “o zamanlar işin bilmiş olduğu şey” bulunduğunu söylemiş oldu.

O günlerden bu yana Silver Fern Farms yalnız değişmekle kalmadı, “tüm dünya değişti”.

Karargah, işlerin “hala ilerlediğini” sembolize etti.

Ballard, Silver Fern Farms’ın artık insanların çalışmak istediği bir yer bulunduğunu söylemiş oldu.

İşin tekrardan sermayelendirilmesi ve daha internasyonal bir ayak izine haiz bir besin şirketi olmanın tekrardan hayal edilmesi, daha coşku verici işlerin kilidini açıyordu.

Ballard, enerjik, küresel bir bakış açısıyla firmanın mensubu tutucu bir alana sokmak istemediğini söylemiş oldu.

Cooper, ofiste kesinlikle bir “vızıltı” bulunduğunu söylemiş oldu.

“İşe gelmeyi sevmeden edemiyorsun. Niçin olmasın?” dedi.

Yoruma kapalı.